آینده مبهم دگرباشان افغان در سایه توافق صلح با طالبان

 

آینده مبهم دگرباشان افغان در سایه توافق صلح با طالبان:

 

در حالی که هنوز آواز شلاق زدن طالبان در گوش ها میپیچد و هنوز خاطرات محکمه های صحرایی در جلوی چشمان مردم افغانستان است بیم آن میرود که دوباره افغانستان به چنین شرایطی برگردد. هر چند نسبت به توافق صلح خوش بینی هایی وجود دارد اما همزمان با آن نگرانی هایی نیز وجود دارد. و دگرباشان افغان از اینکه در این توافق هیچ جایگاهی ندارند و همچنین نماینده ای برای نمایندگی از حقوق شان ندارند، بسیار نگران هستند. نگران از اینکه دوباره نظام طالبانی حکومت کنند و اندک امنیتی هم که دارند از بین برود.

 

 دگرباشان افغان در زمان امارات اسلامی(۱۹۹۶-۲۰۰۱)

طالبان در سال ۱۹۹۶وارد کابل شد و در مدت زمان کوتاهی بر بخش بزرگی از افغانستان تسلط یافت. . از سال ۱۹۹۶ تا سال ۲۰۰۱ دست به اعدام ها و مجازات های گسترده ای به بهانه اجرای شریعت زد. و محدودیت های سنگینی برای شهروندان افغانستان وضع شد. به طور مثال مردان باید ریش بلندی میداشتند و زنان باید با حجاب کامل از خانه خارج میشدند، تلویزیون حرام اعلام شد و مسابقات ورزشی ممنوع اعلام شد.

سوال اینجاست که در چنین شرایطی وضعیت دگرباشان چگونه بوده است؟

در شرایطی که زنان و مردان دگرجنسگرا، محدودیت های سختی داشتند قطعا شرایط برای دگرباشان سخت تر بوده است. طالبان مطابق با شریعت این مسئله را حرام اعلام کرده بود و افرادی که رابطه با همجنس می داشتند و یا حتی ترنس میبودند را اعدام میکردند.

شکیب(نام مستعار) از کندوز میگوید: طالبان برنامه های خود و لیست کسانی که قرار است اعدام شوند را از طریق رادیو اعلام میکردند و روزهای جمعه ایزک ها را کنار دیواری میبردند و با یک بمب دیوار را بر سر آن ها خراب میکردند!

 

بدلیل حاکم بودن فضایی خفقان و بسته در دوران حکومت طالبان، رسانه ها نمیتوانستند به بررسی و تحقیق میدانی در مورد انچه در حال وقوع بود بپردازند و برای همین آمار دقیقی از اعدام دگرباشان  وجود ندارد.

 

اما علی ۵۲ ساله از کابل معتقد است این آمار بسیار زیاد است: من مطمئن هستم که تعداد زیادی همجنسگراها اعدام شدند. و خبرهای زیادی در این رابطه من شنیدم مثلا یک ترنس را در همسایگی ما با یک گلوله به سرش او را کشتند.

 

حکومت طالبان در سال ۲۰۰۱ با حمله آمریکا سقوط کرد و نظام جدیدی در افغانستان روی کارآمد باعث شد افراد زیادی به آینده ای بهتر امیدوار شوند اما به دلیل ضعف حکومت افغانستان و دخالت کشورها 

همسایه و قدرت های منطقه طالبان مجددا در سال ۲۰۰۶ اعلام موجودیت کرد.

 

دگرباشان افغان بعد از سقوط امارات اسلامی ۲۰۰۶-۲۰۲۰ 

 

 طالبان به حملات اش علیه دولت و ملت ادامه داد تا به امروز. و طبق گزارش سیگار هرساله بر خاکی که نیروهای شورشی طالبان بر ان تسلط دارد افزوده میشود.

به طوریکه بنا به آمار سیگار یا بازرس ویژه امریکا در بازسازی افغانستان، دولت افغانستان در سال ۲۰۱۵ بر ۷۲ درصد خاک خود تسلط داشته و در سال ۲۰۱۶ بر ۶۳ درصد تسلط داشته و دوسال بعد این رقم به ۵۲ درصد کاهش یافت. و این آمار نشان دهنده قدرت گرفتن مجدد طالبان  است. و طالبان در مناطقی که حکومت میکند و یا نفوذ دارند به حل اختلافات و دعاوی طبق قوانین شریعت بین ساکنین آن مناطق میپردازند. 

 

احمدفرید از بغلان میگوید: در ولسوالی که ما هستیم طالبان فیصله ها را بین مردم انجام میدهد و دولت  

.نفوذ کمتری دارد. و این فیصله ها طبق قوانین اسلام هست.

 

 

و یا فرهاد ۲۳ ساله همجنسگرا که خود قربانی بمب کنارجاده ای طالبان هست و یک پای خودش را از دست داده میگوید: در ولایتی که من زندگی میکنم از چهار طرف توسط طالبان محاصره هستیم و در یک کیلومتری ولسوالی ما طالبان هست و در اینجا دولت نفوذ زیادی ندارد و این باعث شده طالبان ازادانه در شهر ما باشند و در زندگی ما دخالت کنند. و من همیشه با این ترس زندگی میکنم که مبادا متوجه همجنسگرا بودن من شوند چون مطمئنم که مرا خواهند کشت. 

 

هرچند با روی کارآمدن نظام جدید وضعیت دگرباشان تغییر جدیی نکرد و از حمایت قانونی برخوردار نیستند اما با این حال مجازات های سنگینی همچون اعدام برای رابطه دو همجنس وجود ندارد. و محدودیت های کمتری در نظام جدید وجود دارد که همین مسيله باعث شده است دگرباشان افغان نظام فعلی را با وجود همه مشکلات و محدودیت هایش به نظام طالبان ترجیه بدهند.

 

سمیر میگوید: درست که نیروهای امنیتی ما را آزار میدهند و در افغانستان قانونی وجود ندارد تا ما بتوانیم عمل تغییر جنسیت انجام بدیم و یا تذکره(شناسنامه) جدید بگیریم اما با این حال نسبت به طالبان بهتر هست چون حداقل مرا نمیکشند!

 

 

صلح با طالبان

 

طالبان و آمریکا بعد از مذاکراتی فشرده در ۲۹ فوریه ۲۰۲۰ توافق نامه صلحی را با یکدیگر امضا کردند که آمریکا متعهد میشود نیروهای خود را ظرف ۱۴ ماه از افغانستان خارج کند که این توافق  با یانکه باعث ایجاد نور امید در قلب بسیاری از مردم شده اما با این حال باعث ایجاد نگرانی هایی بین فعالین مدنی و سیاسی شده است که مبادا حقوق بشر در افغانستان قربانی معاملات سیاسی شود.

و عده ای بر این باورند که دونالد ترامپ به منظور پایان دادن جنگ طولانی امریکا در افغانستان، سعی دارد که از این به عنوان برگ برنده ای در انتخابات پیش رو استفاده کند برای همین ممکن است مردم افغانستان قربانی معاملات پشت پرده طالبان با ابرقدرت ها شود.

 

 در این رابطه سهیل همجنسگرای افغان میگوید: این توافق صرفا بین امریکا و طالبان بوده و هیچ سودی برای مردم ندارد. طالبان هیچ تغییری نکرده اند و هنوز همان افکار پوسیده را دارند. و هرگز نمیشود به چنین توافقی اعتماد کرد. و قطعا اگر توافقی صورت بگیرد من افغانستان را ترک خواهم کرد چون اندک امنیتی هم که دارم از بین خواهد رفت.

 

زهره زن همجنسگرای افغان میگوید: وقتی طالبان زنان را به عنوان نیمی از جامعه به رسمیت نمیشناسد و در مذاکرات هیچ نماینده زنی ندارند، نباید هم این توقع را داشت که طالبان که یک اقلیت کوچک را که 

از نظر انها صرف وجودشان گناه هست را به رسمیت بشناسند!

 

بزودی مذاکرات بین الافغانی (دولت افغانستان-شورشیان طالبان)  در حالی اغاز میشود که در این 

مذاکرات حقوق دگرباشان جنسی مطرح نیست و نماینده ای برای دفاع از حقوق دگرباشان وجود ندارد. و بیم آن میرود که دوباره مجازات سنگینی همچون سنگسار، شلاق، خراب کردن دیوار بر سر دگرباشان توسط طالبان اعمال شود. و دگرباشان افغان باید خود را برای شرایط سخت تری آماده کنند.

اما آن چیزی که بیش از هر زمانی اهمیت دارد، رساندن صدای حق خواهی دگرباشان افغانستان به فعالان سیاسی و اجتماعی ، سیاستمداران و دولت های درگیر مذاکرات صلح است تا با وضع قوانین قوی  نگذارند یک گروه اسلام گرای افراطی حقوق انسانی دگرباشان جنسی افغانستان را زیر پا  بگذارند

آرتمیس اکبری